هولوكاست چيست؟

هولوکاست از دو واژه يوناني "holos" به معني "همه" و "kaustos" (در بعضي از متون به جاي واژه kaustos از واژه kaiein استفاده شده است) به معني سوزاندن و نابود کردن ترکيب يافته است. اين واژه روي هم رفته به معني همه سوزي است و در اصطلاح از آن به قرباني و يا قرباني بزرگ ياد مي شود و به واقعه اي اطلاق مي شود که در فاصله سالهاي 1944 تا 1939 (در جنگ جهاني دوم) قريب به 6 ميليون يهودي از سراسر اروپا جمع آوري و به اردوگاههاي مرگ در آلمان و لهستان مانند اردوگاه " آشويتس : که مهمترين آنها بود ، فرستاده و در کوره ها سوزانده شدند . همچنين قتلهاي دسته جمعي رده دومي هم وجود داشت که يهودي ها را وارد اتاقهاي بزرگي ميکردند که دوشهايي در سقف داشتند و پس از بستن درها ؛ از دوشها گازي به نام" زيلکون ب " خارج ميشد و موجب خفگي همه ميگرديد.

در اواخر جنگ جهاني دوم صحنه هاي دلخراش بعضي از اردوگاه هاي اسرا، و اجساد روي هم انباشته شده كه از بيماري تيفوس جان داده بودند، زمزمه هاي كوره‌هاي آدم سوزي را افزايش داد و صهيونيست ها با ابزار تبليغاتي خود به طور گسترده روي اين مسأله سرمايه گذاري كردند.‏ اما حقيقت امر چيز ديگري بود.

از نيمه دوم قرن 19 ميلادي و چند سال بعد از پايان جنگ جهاني دوم، واژه «هولوكاست» در فرهنگ سياسي، مفهوم و معناي ويژه اي يافته و تقريباً به يك اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجراي كشتار 6 ميليون يهودي در جريان جنگ جهاني دوم از سوي نازي ها كه يك داستان ساختگي است را «هولوكاست» مي‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامي متون با حرف h بزرگ نشان ميدهند)

در اوايل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادي از اعضاي آژانس بين المللي صهيونيست ها، از جمله، «پي ير ويدال ناكه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براريدا» تحت سرپرستي «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف فرانسه، با استناد به داستان ساختگي كشتار 6 ميليون يهودي در جنگ جهاني دوم و به عنوان پيشگيري از فراموش شدن مظلوميت اين قوم! پيش نويس قانوني را تهيه كرده و در ژوئيه سال 1990 ميلادي در فرانسه به تصويب رساندند كه براساس آن «هرگونه ترديد در باره «هولوكاست»، اعم از ترديد درباره كشتار -مورد ادعاي- يهوديان در جنگ جهاني دوم، وجود اتاق هاي گاز و حتي كمترين ترديد در رقم 6 ميليوني يهوديان كشته شده، جرم تلقي مي شود! و هركس در فرانسه از اين قانون تخلف كرده و در سه موضوع ياد شده ترديد كند به يك ماه تا يكسال زندان و پرداخت 2هزار تا 300هزار فرانك جريمه محكوم مي شود.»

بعدها با فشار آمريكا، انگليس، فرانسه و آژانس صهيونيستي، اين قانون در ساير كشورهاي اروپايي نيز به تصويب رسيد. به طوري كه امروزه هرگونه ترديد درباره هولوكاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در اروپا جرم تلقي مي شود!

واژه هولوکاست هر ساله با فرارسيدن 27 ژانويه روز جهاني يادبود هولوکاست بطور گسترده تري در رسانه ها منعکس مي شود و رژيم غاصب اسرائيل هر ساله با استفاده از تبليغات مربوط به آن جهانيان را نسبت به ظلمي که به ادعاي آنها در گذشته بر يهوديان روا داشته شده سرزنش مي کند.

هولوکاست امروزه ابعاد پيچيده اي دارد شايد بتوان اين پديده سراسر اغراق و بزرگنمائي شده را قطعنامه وجدان آزرده اروپائيها براي تسليم کردن سرزمين ملت فلسطين به ملتي که گمان مي کنند بر آنها ستم کرده اند، مي باشد.

صهيونيستها با به تصوير کشيدن اتاقهاي دروغين گاز و کورههاي آدم سوزي اين نکته را به جهانيان القا کردند که ستمهاي بسياري براين قوم رفته ووجدان جهانيان بايد براي جبران گناه و ظلمي که بر يهوديان اعمال کرده بيدارشود وخدمتي را به اين مردم نمايد تا از اين پس اين قوم به اصطلاح برگزيده خداوند ديگر در هيچ برهه از تاريخ مورد ظلم ديگران واقع نشود.

براي اين منظور غرب به سرکردگي انگليس و آمريکا دست به کار شد و نطفه فساد و غارت زمين را در فلسطين مظلوم کاشت و ملت فلسطين را در خاورميانه طي حکمي محکوم کرد تا تاوان گناهي مشکوک را که به اصطلاح اروپائيان عامل ارتکاب آن بودند بپردازند. لذا امروز ما در سرزمين فلسطين شاهد اين هستيم که اين قوم به اصطلاح برگزيده و ستمديده آنچه که مدعي هستند در طول تاريخ بر سر آنها آمده بر ملت فلسطين اعمال مي کنند اين امر ميسر نگشته مگر اينکه غرب خود را محکوم و مديون به گناهي مي داند که بايد ملتي ديگر در نقطه اي ديگراز جهان تاوان آن را جبران کند.

تعريف هولوكاست

هولوكاست (holocaust)، به معناى «سوزاندن با آتش است كه به طور كامل از ميان برود» و واژه اى است يونانى كه از دو واژه holos به معنى همه و 1kaustus به معنى سوزاندن و نابود كردن تركيب شده است و در لغت، به معناى «همه سوزى» است.2 برخى از زبان شناسان، اين واژه را برگرفته از جنايت يهوديان در يمن باستان مى دانند3 كه به تدريج و در گذر ايام، مفهوم عام ترى يافته، به سوزاندن زنده زنده انسان ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظريه اى اطلاق مى شود كه ادعا دارد شش ميليون يهودى در طول جنگ جهانى دوم، بر اثر اعمالى از قبيل اعدام در اتاق هاى گاز و سوزانده شدن در كوره هاى آدم سوزى اردوگاه هاى كار اجبارى نازى ها، كشته شده اند.4

بر اساس قانونى كه پيش نويس آن در اوايل دهه 80 قرن نوزدهم، توسط تعدادى از اعضاى آژانس بين المللى صهيونيسم، تحت سرپرستى «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف فرانسه تهيه و در ژوئيه سال 1990م. در فرانسه به تصويب رسيد، هرگونه ترديد درباره «هولوكاست»، اعم از ترديد درباره كشتار - مورد ادعاى - يهوديان در جنگ جهانى دوم، وجود اتاق هاى گاز و حتى كمترين ترديد در رقم 6 ميليونى يهوديان كشته شده، جرم تلقى مى شود و هركس در فرانسه از اين قانون تخلف كرده، در سه موضوع ياد شده ترديد كند، به يك ماه تا يك سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانك جريمه محكوم مى شود. بعدها با فشار آمريكا، انگليس، فرانسه و آژانس صهيونيستى، اين قانون در اكثر كشورهاى اروپايى نيز به تصويب رسيد؛ به طورى كه امروزه هرگونه ترديد درباره هولوكاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزاى آن، در اروپا جرم تلقى مى شود!5 جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتى سيميتيزم» را براى به اصطلاح كنترل اين پديده در جهان امضا كرد. هدف از قانون يهودستيزى دولت بوش، اين است كه تمام انتقادها عليه رژيم اسرائيل را به سكوت كشانده و ددمنشى ها و دروغ هاى اين رژيم را از بين ببرد.6

سرانجام با تلاش رژيم صهيونيستى، اين افسانه، جنبه اى جهانى به خود گرفت و مجمع عمومى سازمان ملل، با تصويب قطع نامه اى، روز 27 ژانويه 7 را به عنوان روز يادبود هولوكاست، نام گذارى كرد.8

انگيزه هاى طرح هولوكاست

در بررسى انگيزه هاى طرح افسانه هولوكاست، با دو عامل عمده مواجه ايم كه از اين قضيه به صورت هاى مختلف بهره مند شده اند؛ يكى صهيونيسم كه ذى نفع عمده است و ديگرى خود دولت هاى غربى.

الف) انگيزه هاى صهيونيسم

از ديدگاه محققانى كه درباره چگونگى و انگيزه هاى طرح افسانه هولوكاست به تحقيق پرداخته اند، چند دليل عمده در اين زمينه وجود دارد كه عبارتند از:

1. انگيزه هاى سياسى

از ديدگاه صهيونيست ها، برپايى دولت اسرائيل، نتيجه منطقى ظلم بر يهوديان در هولوكاست است. تعجب آور اين است كه آنها مى خواهند به واسطه وقوع «آشويتس»9 و كوره هاى آدم سوزى خيالى، خود را مستحق برپايى يك دولت بنمايانند؛ آن هم در گوشه ديگرى از جهان و با غصب سرزمين ملتى كه هيچ گونه ربطى به جنايات واقعى يا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان كه «آبراهام هشل» مى گويد: «دولت اسرائيل، پاسخ خدا به آشويتس است»10 و « موشه زيمرمن»، رئيس گروه مطالعات آلمانى در دانشگاه عبرى اورشليم تأكيد مى كند كه «هالوكاست[هولوكاست]، توجيه اصلى تأسيس دولت اسرائيل است».11

چرا در فلسطين؟

سازمان صهيونيسم، در شرايط جنگ جهانى، اولين مرحله از پروژه تسلط بر جهان را كليد زد. اين سازمان، چاره را در اين ديد كه از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانى استفاده كند و با «مظلوم نمايى» هرچه تمام تر، چنين جلوه دهد كه جهان مسيحيت به آنان حمله كرده و تعداد زيادى از آنان را كشته است؛ پس آنان ناچارند به جاى ديگرى بروند و كجا بهتر از خاورميانه و آن هم فلسطين؛12 سياستى كه نه بر اساس اجبار، بلكه كاملاً مورد خواست و مطابق اهداف صهيونيسم بود. «هانا آرنت» معتقد است: «سياست ناسيونال سوسياليست ها در مورد يهوديان، سياستى بود كه كاملاً طرفدار صهيونيسم بود».13 «هاينتس هوهنه»، روزنامه نگار آلمانى نيز در تأييد اين نظر مى گويد: «صهيونيست ها، استقرار فاشيسم در آلمان را نه به مثابه يك مصيبت ملى، بلكه به عنوان فرصتى تاريخى و بى مانند در وصول به هدف هاى صهيونيستى خويش مى ديدند».14

علاوه بر تأسيس اسرائيل و تلاش براى تحقق اهداف صهيونيسم بين الملل، صهيونيست ها دو هدف عمده سياسى ديگر را از مظلوم نمايى يهود و تقدس بخشيدن به هولوكاست، تعقيب مى كنند؛

1. پيش گيرى از خيزش عمومى جهانيان عليه صهيونيسم.

2. مظلوم نمايى و برانگيختن احساسات نژاد يهود و ايجاد اتحاد سياسى آنان.15

2. انگيزه هاى اقتصادى

صهيونيست ها با ماجراى هولوكاست و طرح دعاوى حقوقى عليه كشورهاى آلمان، اتريش، لهستان، سوئيس و...، تا كنون ميلياردها دلار به جيب زده اند. به عنوان نمونه، آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002م. به روش هاى مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام يهود غرامت بپردازد16 و بر اساس توافق هاى حاصله، «دولت اين كشور، زير فشارهاى باج خواهانه صهيونيست ها، مجبور شد موافقت خود را با اعطاى سالانه 50 ميليون مارك تا سال 2002م. به رژيم صهيونيستى اعلام نمايد».17

گلدمن (مجرى اصلى طرح) مى گويد: «هدف از اين افسانه سازى ها و دروغ پردازى ها، صرفاً گرفتن غرامت براى قربانيان جنگ نبود؛ بلكه هدف از آن، تهيه بودجه لازم جهت پايه ريزى حكومتى بود كه كوچك ترين حقى در اين رابطه نداشت؛ زيرا زمانى كه اين جنايات انجام شد، چنين دولتى وجود خارجى نداشت؛ اما از اين مسئله، براى فراهم آوردن تسليحات لازم براى جنايات جديد بهره گرفت».18

3. انگيزه هاى روانى

سوء استفاده از گرايش هاى فطرى بشر به حمايت از مظلوم، رساترين تعبيرى است كه مى توان آن را محور همه فعاليت هاى جنبش صهيونيسم در طى قرن بيستم دانست؛ مفهومى كه در ايجاد دولت نامشروع صهيونيستى در فلسطين و تحكيم پايه هاى آن، بسيار مؤثر بوده و يهوديان با تمسك به اين شيوه تا كنون توانسته اند بر تمامى جنايت ها، قانون شكنى ها و فزون خواهى هاى خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.

«پل فرام»، مدير انجمن كانادايى آزادى بيان مى گويد: «من با رئيس جمهور ايران موافقم و معتقدم اشتباه است كه فلسطينيان تاوان گناه اروپايى ها را بپردازند و كشور خود را از دست بدهند. من همچنين بر اين باورم كه داستان دروغين هولوكاست، براى اين كه به اروپاييان و ساكنان آمريكاى شمالى اين حس داده شود كه گناهكارند، ايجاد شده است. افسانه هولوكاست، به يهوديان اجازه مى دهد تا ميلياردها دلار از آلمان و ديگر كشورها غرامت بگيرند. هولوكاست همچنين اذهان مردم آمريكاى شمالى و اروپا را براى پذيرش ددمنشى ها و خشونت هاى اسرائيل آماده مى كند».19

مقام معظم رهبرى در تحليلى جامع و شيوا از نحوه شگردهاى تبليغاتى صهيونيست ها و اهدافى كه آنان از مظلوم نمايى يهود و طرح كوره هاى آدم سوزى دنبال مى كنند، مى گويد: «صهيونيست ها از اول كار، يك شگرد تبليغى را انتخاب كردند كه عبارت است از مظلوم نمايى. براى مظلوم نمايى، داستان ها و افسانه هاى فراوانى جعل شد؛ خبرهايى ساخته شد و تلاش هاى بى وقفه اى انجام گرفت. اينها مسئله نگرانى روانى يهوديان را مطرح كردند و گفتند چون يهودى ها در طول قرن هاى متمادى زير فشار بودند، از لحاظ روانى دچار نگرانى اند و به امنيت روانى احتياج دارند. صهيونيست ها در مذاكرات با سران كشورهاى غربى و بعدها در گفت وگوهاى خود با كشورهاى اسلامى و عربى، مسئله امنيت روانى را مطرح كردند و گفتند ما به امنيت روانى احتياج داريم و بايد امنيت روانى ما تأمين شود. هر اقدامى بخواهد انجام بگيرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنيت روانى، مى توانند آن را خنثى كنند. شما وقتى سرزمين را از دست مى دهيد، مى دانيد چه چيزى را از دست داده ايد؛ اما وقتى مى خواهيد خواسته اسرائيل را در مورد امنيت روانى برآورده كنيد، نمى دانيد تا كجا بايد تسليم شويد و تا كجا بايد امتياز بدهيد. اين امتيازدهى، پايانى ندارد؛ مرتب بايد امتياز داد. تجربه اروپا در اين مورد، عبرت آموز است. دولت آلمان، صد و پنجاه ميليارد مارك به عنوان خسارت به يهودى ها داد؛ اما خسارت يهوديان از آلمان، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبكارند و بايد به آنها داده شود! آن چه يهودى ها با آلمان كردند، كم و بيش با برخى كشورهاى اروپايى ديگر - مثل اتريش، سوئيس، فرانسه، حتى تا چند سال قبل با واتيكان - نيز انجام دادند؛ همه بايد خسارت بدهند؛ اين خسارت تمام شدنى نيست! همه سياست مداران، خبرنگاران، روشنفكران، كارگزاران و نخبگان غرب بايد در مقابل بناى يادبود كوره آدم سوزى سر تعظيم فرود بياورند؛ يعنى همه، داستانى را كه اصل صحت آن معلوم نيست، مورد تأكيد قرار دهند و خود را بدهكار آن داستان قلمداد كنند. اينها روش هايى است كه در تبليغ دارند و همه معطوف به مظلوم نمايى است».20

ب) انگيزه غرب در طرح و تبليغ هولوكاست

در يك جمع بندى، اهداف اروپا و آمريكا از اين اقدام، عبارتند از:

1. تخليه حداكثرى جماعت يهود از درون سرزمين هاى يهودى به يك مكان مشخص.

2. تمركزدهى به يهود در محل اتصال سه قاره و استقرار اسرائيل در قلب خاورميانه، براى ايجاد يك پايگاه ديدبانى بر منابع غرب در خاورميانه.

3. ايجاد منطقه امنيتى غرب در قلب مناطق اسلامى، براى نظارت و ديده بانى بر منافع امنيتى غرب از درون منطقه.

نقد دلايل هولوكاست

با وجود تمام تدابير، امكانات و حجم عظيم تبليغات جهانى به كار گرفته شده جهت اثبات اين واقعه، تاكنون ده ها مورخ برجسته اروپايى و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده بررسى اسناد تاريخى، با ارائه اسنادى كه هيچ صاحب نظرى نمى تواند در صحت آنها كمترين ترديدى روا دارد، به روشى كاملاً علمى اثبات كرده اند كه ماجراى هولوكاست و كوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز قتل عام 6 ميليون يهودى و هر آن چه صهيونيست ها در اين باره ادعا مى كنند، دروغ محض و يك داستان ساختگى است كه واقعيت آن يقيناً با اسناد موجود، زير سؤال رفته، مدارك و شواهد ادعايى يهوديان بدون اعتبار و ابطال پذير است. افرادى همچون مارك وبر، روبرت فوريسون، فردريك توبن، روژه گارودى، ديويد ايروينگ، آرمان امادروس و داريوژ راتايژاك و... از اين گروه متخصصان هستند كه اغلب به «تجديدنظر طلبان» مشهور مى باشند.21

1. اتاق هاى گاز

يكى از مهم ترين ادعاهاى يهوديان و متفقين بعد از جنگ جهانى دوم، اين بود كه آلمان ها، يهوديان را در اتاق هاى گاز مى كشتند. تحقيقات علمى اى كه درباره مكان هاى مورد ادعا، انجام شده، عدم صحت آن را ثابت مى كند.

پروفسور «روبر فوريسون»، نويسنده و محقق برجسته فرانسوى، متخصص و كارشناس عالى رتبه اسناد و مدارك تاريخى، مى گويد: «من تا سال 1960 به واقعيت كشتار بزرگ در اتاق هاى گاز اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال انديشه و مطالعه شخصى و آن گاه چهارسال تحقيق بى وقفه و خستگى ناپذير، همانند بيست نفر از نويسندگان «رويزيونيست» (تجديدنظرطلب) تاريخى، اطمينان يافتم كه با يك دروغ بزرگ تاريخى مواجه هستم. از اردوگاه هاى «آشويتس» و «بيركناو»، چندين مرتبه بازديد كردم. در اردوگاه هاى «اشتروتهوف» (در آلزاس فرانسه) و «مايدانك» (در لهستان)، مكان هايى را كه به عنوان «اتاق گاز» معرفى مى شدند، بررسى كردم. در مركز اطلاع رسانى يهود در پاريس، آرشيوها، دست نويس ها، شهادت هاى كتبى، اسناد مربوط به بازجويى محكومان جنگ جهانى دوم و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرك ديگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه كردم. براى يافتن پاسخ سؤال هاى خود، بى وقفه از متخصصان و تاريخ دانان پرسش كرده ام. سال ها، اما بيهوده به دنبال فقط يك بازمانده از بازماندگان جنگ بودم كه به چشم خود اتاق هاى گاز را ديده باشد؛ به حتى يك مدرك، فقط يك مدرك راضى بودم؛ اما همين يك مدرك را هم نيافتم. در مقابل، آن چه يافتم، تعداد بى شمارى مدارك مجعول بود. پس از آن، با سكوت، مزاحمت، دشمنى، توهين و بالاخره ضرب و جرح و محاكمه مواجه شدم».22

پروفسور «روژه گارودى»، محقق مسلمان فرانسوى نيز با تحقيقات خود در اين زمينه دريافت كه از يك سو گاز hcn قيمت و هزينه زيادى داشته، در نتيجه گران ترين شيوه اعدام محسوب مى شودو از سوى ديگر، مكان هايى كه يهوديان از آن به عنوان اتاق گاز نام مى برند، اصلاً قابليت چنين كارى را ندارند؛ زيرا اين گاز بايد در يك پوششى از فولاد اكسيدنشدنى باشد و درب ها نيز بايد مجهز به لولاهايى از پنبه نسوز كائوچويى مخصوص يا تفلون باشد. متخصصان پزشكى قانونى پس از بازديد از اين مكان ها اظهار داشتند كه استفاده اين تأسيسات از گاز hcn، فوق العاده خطرناك است و در اين مكان ها هيچ تجهيزاتى براى مهار اين گاز در نظر گرفته نشده است.23

2. كوره هاى آدم سوزى

از ديگر ادعاهاى صهيونيست ها اين است كه نازى ها، يهوديان را در كوره هاى آدم سوزى مى سوزاندند. اين ادعا، امروزه به عنوان يك دروغ تاريخى شناخته شده است.

«وئيس مارشالكو»، درباره اتاق هاى گاز و كوره هاى آدم سوزى اسناد جالبى ارائه مى كند. يكى از اين اسناد، مقاله اى از «شم»، روزنامه زيرزمينى ناسيوناليست هاى يهودى فرانسه است كه در 8 ژوئيه 1944م. درباره وضعيت 9 اردوگاه از اردوگاه هاى نگهدارى و توقيف يهوديان در آلمان توضيح مى دهد. در اين گزارش، حتى يك كلمه هم از قلع و قمع يهوديان يا بدرفتارى با آنان نيست. در اين گزارش همچنين هيچ حرفى از اتاق هاى گاز، اردوگاه هاى مرگ و يا بچه كشى به ميان نمى آيد. درست در نقطه مقابل آن، گزارش «شم» مى گويد كه [بچه هاى 2 تا 5 ساله را به كودكستان هاى مختلف برلين مى فرستادند تا از كمك هاى ويژه اى برخوردار شوند]. مارشالكو توضيح مى دهد كه چگونه زير نظر يهوديان در پايان سال 1945م. اردوگاهى چون «داخو» مورد تخريب و بازسازى هدف دار قرار گرفت.

او مى نويسد: «قبل از هر چيز، منظره زيباى سرسبز و بوستان گونه اردوگاه بايد به كلى تخريب مى شد؛ چون براى سينماروهاى آمريكايى، پذيرش اين امر كه يهوديان را در دل باغ و بوستان و بسترى از گل و گياه شكنجه مى كردند، كار مشكلى بود؛ به ويژه وقتى آنها را به سينماها كشانده بودند تا صحنه هاى مخوف و ترسناك (اردوگاه ها) را نشانشان دهند. از اين رو، به كارگران جديد اردوگاه دستور دادند مثلاً يك گودال خون كه لوله اى از آن به خارج مى رفت، بسازند تا طورى به نظر آيد كه از اين گودال، خون يهوديان از طريق آن لوله، تخليه مى شده است. محوطه استحمام زندانى ها، اتاق رخت كنى آنها و محوطه هاى ورودى، تماماً بايد بازسازى مى شدند تا به صورتى درآيند كه به كوره آدم سوزى اى كه يهوديان ادعا مى كردند، شبيه باشند».24

3. شش ميليون كشته يهودى

بر اساس تحقيقات و مستندات تاريخى، چنين چيزى نيز اصلاً واقعيت نداشته است. مارشالكو بر مبناى شواهد متعدد آمارى نشان مى دهد كه تمام يهوديان اروپا در سال 1933م. بالغ بر 5.600.000 نفر بوده اند و اين رقم، مورد تأكيد يهوديان آمريكا نيز مى باشد. اگر از اين تعداد، يك ميليون يهودى بيرون خط مولوتف - روبين تروپ، كسر شود و اگر يهوديان ساكن در كشورهاى بى طرف و متفقين را هم كسر كنيم، رقم 2.500.000 باقى مى ماند؛ در حالى كه بنا به نظر كارشناسان، جمعيت يهوديان ساكن در قلمرو هيتلر و هيملر، به نيم ميليون هم نمى رسيد.25

مارشالكو مى افزايد: «در بالاترين سطح ممكن، تعداد يهوديان جان باخته را نمى توان بيش از 500 تا 600 هزار نفر دانست؛ اما در مقايسه با اين، ملل مسيحى تلفات به مراتب بيشترى را متحمل شدند. اجازه دهيد ملت كوچك مجارستان را در نظر آوريم كه كل جمعيت آن شايد از تعداد يهوديان امروز بيشتر نباشد. تعداد قربانيان جنگ مجارستان، چه آنهايى كه در بمباران هاى هوايى مرده بودند و يا اين كه در اردوگاه هاى مرگ سيبرى از گرسنگى جان باخته اند و يا يخ زده باشند، حداقل به رقم يك ميليون نفر مى رسيد».26

جمع بندى

1. نحوه برخورد غرب با هولوكاست و جلوگيرى از تحقيقات علمى و مستند دانشمندان، نه تنها با ادعاى آزادى عقيده و بيان منافات دارد، بلكه خود حاكى از ساختگى و غيرواقعى بودن اين قضيه است.

2. مدعيان حقوق بشر با بزرگ نمايى بخشى از جنايات جنگ جهانى دوم - در مقابل ساير جناياتى كه در اين جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمى ژاپن توسط آمريكا و همچنين ساير نسل كشى هايى جهان - سياسى بودن جانبدارى خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده اند.

3. بر اساس تحقيقات علمى و مستندات تاريخى انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجراى هولوكاست و كوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز قتل عام 6 ميليون يهودى و هر آن چه صهيونيست ها در اين باره ادعا مى كنند، دروغ محض و يك افسانه ساختگى است.

4. با دروغ بودن افسانه هولوكاست، اساس تشكيل دولت اسرائيل و توجه مضاعف به اين مولود بى هويت انگليس و آمريكا، زير سؤال مى رود.

5. بر فرض قبول هولوكاست، با چيزى جز «ادعاى ظلم مسيحيان در حق يهوديان» مواجه نيستيم؛ اما وقتى غرب با دفاع از هولوكاست، ادعاى ظلم به آنها را مى پذيرد و ادعاى جبران خسارات وارده به يهود را دارد، چرا اين خسارت را از جيب ملت هاى ديگر پرداخت مى كند؟ اروپا در صورت پافشارى بر وقوع هولوكاست و جبران خسارت، بايد قسمتى از زمين هاى خود را در اختيار صهيونيست ها قرار دهد. تنها اين گونه، غرب مى تواند خود را از چالشى بزرگ در مقابل يهود - كه خود رإ؛ّّج مظلوم مى دانند - و يك ميليارد مسلمان رهايى بخشد.

6. واقعيت اين است كه افسانه هولوكاست با فلسفه وجودى دولت اسرائيل و منافع حياتى صهيونيسم بين الملل و دولت هاى غربى ارتباطى ناگسستنى دارد و برجسته كردن مسئله هولوكاست، صرفاً سرپوش نهادن بر ماهيت نامشروع اعمال توسعه طلبانه و جنايات رژيم اسرائيل در فلسطين و جهان مى باشد.

پى نوشت:

1. در بعضى از متون به جاى واژه kaustos، از واژه kaiein استفاده شده است.

2. محمد احمدى، پژوهه صهيونيست (مجموعه مقالات)، مركز مطالعات فلسطين. (مقاله واقعيت يهودستيزى، ص 214).

3. اين واقعه قبل از بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله در يمن اتفاق افتاده است و در سوره مباركه بروج به آن اشاره شده است. در اين واقعه هولناك، جمع انبوهى از مردان، زنان و كودكان، در حالى كه غل و زنجير بر دست و پا و گردن آنها زده اند، تنها به خاطر ايمان به خداوند و پيروى از حضرت مسيح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.

4. پروفسور روبر فوريسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم، واقعيت يا افسانه؟ ترجمه دكتر سيد ابوالفريد ضياءالدينى، مؤسسه فرهنگى - پژوهشى ضيا.

5. حسين شريعتمدارى، هولوكاست افسانه نيست، روزنامه كيهان، 22 آذر 1384.

6. عبدالله محمد سيندى، استاد دانشگاه نيويورك، هولوكاست افسانه اى خاص صهيونيسم است، خبرگزارى مهر، 1384.11.6.

7. اين روز، روز آزادسازى اردوگاه اسراى جنگى آشويتس در لهستان، توسط ارتش سرخ روسيه در جنگ جهانى دوم است.

8. ر.ك: هولوكاست؛ دروغ تاريخى 27 ژانويه.

9. نام يكى از كوره هاى آدم سوزى؛ ساير اين كوره هاى خيالى عبارتند از: داخائو، تربلينكا، بير كناو.

10. روژه گارودى، محاكمه صهيونيسم اسرائيل؛ ترجمه جعفر ياره، احمد نخستين، مجيد خليل زاده، ص 149-150.

11. همان، ص 150.

12. از هولوكاست تا تشكيل دولت اسرائيل، پايگاه اطلاع رسانى رسا.

13. محاكمه صهيونيسم اسرائيل، ص 56.

14. يورى ايوانف، صهيونيسم، ترجمه ابراهيم يونسى، ص 129.

15. محمدرضا واحدى، بوى خون، ص 44-45.

16. ر.ك: پژوهه صهيونيست، ص 225.

17. نشريه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامى، دفتر تهران، 1376.10.30، ص 16.

18. روژه گارودى، محاكمه آزادى، ترجمه جعفريان و ديگران، مؤسسه انديشه معاصر، 1377، ص 8.

19. هولوكاست منافع، اقتصادى - سياسى صهيونيسم را تأمين مى كند، خبرگزارى مهر.

20. سخنان مقام معظم رهبرى در همايش بين المللى رسانه هاى جهان اسلام در حمايت از انتفاضه فلسطين، 1380.11.11.

21. اسرائيل شاهاك، تاريخ يهود، مذهب يهود، بار سنگين سه هزاره، ترجمه مجيد شريف، نشر چاپخش، 1376، ص 20.

22. پروفسور روبر فوريسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعيت يا افسانه؟ ترجمه دكتر سيد ابوالفريد ضياء الدينى.

23. روژه گارودى، اسطوره هاى بنيان گذارى سياسيت اسرائيل، ترجمه حميدرضا آژير.

24. فتح جهان با دروغى به نام «كوره يهودى سوزى«، سايت علمى يهود.

25. فاتحين جهانى، ص 181-182.

26. فتح جهان با دروغى به نام« كوره يهودى سوزى.»

شبكه ترور صهیونیسم

این مقاله با استناد به پیشینه و اقدامات جنایی گروه‌های تروریستی صهیونیستی (یهود) به ویژه اتحادیه دفاع یهود (JDL) به نگارش درآمده است. در این نوشتار بر ترور خصوصاً قتل «جنایت‌كاران اندیشه» كه داستان یهودكشی و قتل عام شش میلیون تن از آنان در خلال جنگ جهانی دوم را زیر سؤال می‌برند، تأكید خاصی شده است.

تروریست‌های صهیونیست آشكارا ضمن ارائه ایدئولوژی سلطه‌طلبانه و خودبینانه یهودی آمادگی خود را برای سركوب مخالفان بیان می‌دارند. آنها با داشتن سوابق مستندی از جرم و جنایت و تحجر (تعصب‌گرایی)، می‌توانند برای همه افراد، اعم از مردان و زنانی كه همواره حامی آزادی هستند خطری جدی باشند.

میركاهان و «اتحادیه دفاع یهود»

مهم ترین تشكل غیردولتی و تروریستی صهیونیست، «اتحادیه دفاع یهود» نام دارد كه فعالیت‌های جنایی وسیعی را صورت داده است. FBI نیز بارها آن را به عنوان یك گروه تروریستی جنایی معرفی كرده است.

JDL در سال 1968 توسط «خاخام میركاهان» بنیان نهاده شد. مارتین دیویدكاهان در سال 1932 در بروكلین نیویورك متولد شد. وی پسر ارشد یك خاخام ارتدوكس و عضو جنبش اصلاح طلبانه «زئویابوتینسكی» افراطی صهیونیست ، بود. یابوتینسكی و دیگر سران این جنبش هنگامی كه مارتین (میر) یك پسر بچه بود، فعالیت های خود را در منزل وی (كاهان) صورت می‌دادند. كاهان در جوانی به عضویت جنبش «بتار» كه یك جنبش سلطه‌طلب یهودی بود درآمد. این جنبش در سال 1925 به دست یابوتینسكی بنیان نهاده شد. وی اولین بار در سال 1947 در سن 15 سالگی به خاطر رهبری گروهی از جوانان «بتار» در حمله به ارنست بوین وزیر خارجه بریتانیا بازداشت شد.

دو تن از فعال ترین پیروان یابوتینسكی كه به ریاست گروه‌های ترور صهیونیستی درآمده و از این راه به سوء شهرت رسیده بودند، بعدها به سمت نخست‌وزیری اسراییل رسیدند. مناخیم بگین كه زمانی ریاست گروه ایرگان را به عهده داشت و «اسحاق شامیر» كه رییس گروه Lehi (گروه Stern) بود. برای مثال شامیر نقش مهمی در قتل لرد موین فرستاده‌ی خاورمیانه ای بریتانیا در نوامبر 1944 و توطئه قتل كنت فولكه برنادوت، میانجی سوئدی صلح سازمان ملل در سپتامبر 1948 داشت.

كاهان برای مدتی در دهه 1960 زندگی مخفی در پیش گرفت. وی تحت نام «میخاییل كینگ» زندگی و كار می‌كرد و این هویت را حتی از همسرش مخفی نگه می‌داشت. وی طی این دوره برای CIA و FBI كار می‌كرد. او به عنوان عضو FBI در حزب راستگرای جان بیرچ و همین طور در بعضی گروه های دانشجویی چپگرا به جاسوسی پرداخت. كاهان با هویت میخاییل كینگ و ظاهری غیر یهودی، با بعضی از زنان جوان كه از میكده‌های نیویورك انتخاب می‌كرد رابطه داشت. یكی از این زنان گلوریا جین دی آرجینو نام داشت كه یك مدل 22 ساله ]غیر یهودی[ بود و با نام «استله ایوانز» كار می‌كرد. آنها بعد از آشنایی در سال 1966 سریعاً با هم صمیمی شدند. كاهان كه هرگز هویت واقعی خویش را فاش نكرد، بعدها به وی پیشنهاد ازدواج داد. چند هفته بعد كه روابط آنها به هم خورد، گلوریا با انداختن خود در رودخانه ایست ریور اقدام به خودكشی كرد و دو روز بعد (همزمان با جشن 34 سالگی كاهان) فوت كرد.

زندگی كاهان در سال 1968 یعنی هنگامی كه او با چند تن از هم دانشگاهی‌های خود «اتحادیه دفاع یهود» را تاسیس كرد، دچار تحولات چشمگیری شد. این اتحادیه با شمشیرهای آخته و شعارهای تحریك كننده به سرعت توانست توجه رسانه‌های جمعی را به خود جلب كند. وی از احساسات فزاینده ضد سیاهان در میان یهودیان منطقه نیویورك سوء استفاده می‌كرد. وی و سازمان جدیدش پشتیبانی و كمك قابل ملاحظه ای از سوی دو متحد قدرتمند یعنی حزب راستگرای «هروت» اسراییل و مافیای نیویورك دریافت كردند.

اتحادیه دفاع یهود بین دسامبر 1969 و اوت 1972 - با حمایت قابل ملاحظه ای از سوی حزب هروت اسراییل به رهبری مناخیم بگین، افسران ارشد سرویس مخفی موساد و بعضی تجار ثروتمند و یهودی آمریكایی - حملات متعددی علیه دیپلمات‌های شوروی و دیگر اهداف این كشور در ایالات متحده صورت داد. هدف اتحادیه ابراز توجه و لطف و ترحم به یهودیان شوروی و تخریب روابط آمریكا و شوروی سابق بود.

كاهان و تعدادی از اعضای اتحادیه در 12 ماه می 1971 به اتهام تهیه مواد منفجره از سوی پلیس فدرال بازداشت شدند. وی یك روز بعد به همكاری با یك گروه تحت فرمان ژوزف كلمبو كه رییس «سندیكای جنایی كلمبو» بود و سابقه قتل نیز داشت اعتراف كرد. یاییر كولتر روزنامه نگار اسراییلی در زندگینامه كاهان به عنوان بنیانگذار JDL می‌نویسد: «كاهان كمك‌های قابل ملاحظه‌ای از مافیای نیویورك دریافت نموده است.» روابط بین كاهان و رییس ]مافیای[ نیویورك تا زمان قتل كلمبو در سال 1971 بسیار گرم و نزدیك بود و این دو به عنوان رییس گروه‌های جنایی در كنار هم به فعالیت مشغول بودند.

به ادعای كاهان وی در مجموع سه سال به خاطر فعالیت‌های مسلحانه، در زندان‌های آمریكا به سر برده است.

كاهان در اوایل دهه 1970 ، JDL را تعطیل و به اسراییل نقل مكان كرد. وی به عنوان رهبر JDL و بر اساس سوء شهرتی كه در سطح بین‌المللی به دست آورده بود در سال 1976 حزب رادیكال كاچ را بنا نهاد. وی در سال 1984 به عنوان تنها نامزد حزب خود توانست به كنست (پارلمان اسراییل) راه یابد. در همین زمان شعبه JDL در نیویورك از هم پاشید و گروه‌های انشعابی با نام‌هایی چون «اقدام مستقیم یهود» ، «شبكه متحد زیرزمینی یهود»، «سرزمینمان اسراییل را نجات دهیم» و «مدافعان یهود» ظاهر شدند.

كاهان در 5 نوامبر 1990 و به هنگام ایراد سخنرانی برای حامیان خود در هتلی در مركز مانهاتان نیویورك ترور شد.

ایدئولوژی خاخام كاهان

میركاهان در بسیاری از سخنرانی ها، مقالات و كتاب‌های خود نوعی پیام سلطه‌طلبی و حتی نسل‌كشی از صهیونیسم برتری طلب را تبلیغ می‌كرد. برای وی و بسیاری از طرفداران پر شور او، هرگونه اقدامی برای بقا و رفاه یهود از جمله ترور، مصادره اموال و قتل، ‌كاملاً موجه بود.

«... انتقام یك نظریه اصلی یهود است كه نوعی فرمان و دستور برای آنان تلقی می‌شود. به لطف دوران آرام و دشواری كه در آن زندگی می‌كنیم، انتقام به امری بد و خطرناك تبدیل شده است. آیا باید دست روی دست بگذاریم و اجازه دهیم دولت اسراییل كه مسئول رفاه شهروندان خود است، خیابان، اتوبوس، ‌مغازه و خانه فلسطینی‌ها را به مكانی برای اشاعه ترور و ناامنی تبدیل كند. تحقیر نام خدا را كنار بگذارید. چرا اعراب به حاكمیت یهود تمكین نمی‌كنند؟ یك دولت واقعی یهودی، دولتی است كه جلو‌گیری از بی‌حرمتی را با از میان برداشتن شیطان یعنی این كشور عربی كه در میان ما قرار دارد، درك می كند.»

كاهان در مقاله دیگری كه در سال 1973 انتشار یافت بر مصونیت یهودیان از تعرض و بی‌حرمتی تأكید می‌كند. وی وعده داد روزی خواهد آمد كه تمام غیر یهودیان به برتری این قوم «برگزیده» گردن نهند: «قوم یهود هرگز نابود نمی‌شود بلكه آنها و خدای آنها برای پیروزی بر شیاطین و جهالت دیگر ملل روزی ظاهر خواهد شد. صهیون باید به درجه‌ای برسد كه همه مردم به آن بگروند و خدای یهود خدایی خواهد بود كه همه در مقابل او زانو خواهند زد.»

كاهان در مقاله‌ای در سال 1982 بر ماهیت شقاوت‌آمیز مبارزه بین یهودیان و «دشمنان» آنها تأكید ورزید: «اجازه دهید از دیدگاه یهودیان به حوادث نگاه كنیم ... لبنان .....: جنگی ]از سوی اسراییل[ علیه دشمن فلسطینی كه - تمام مردمش - خواهان نابودی رژیم اسراییل و اكثریت یهودی آن هستند شروع شد. این جنگی برای نابودی كامل دشمن، القای ترس فراگیر و ترور بود تا دشمن تسلیم شود و برتری خدای یهود را بپذیرد». ارزش‌های دموكراتیك لیبرال و یهودی ناسازگارند و كاهان اغلب اصرار داشت «من این جمله را چند میلیون بار گفته‌ام همانطور كه می‌دانیم دموكراسی غرب با صهیونیسم تناقض دارد. ... ایده‌ی یك دولت دموكرات یهودی بی‌معنی است».

وی در فرصتی دیگر گفت: «دموكراسی برای مردمی است كه اصالت ندارند. هیچ دولت زمینی و موقتی نیست كه ارتباط با اقدامات یهودیان داشته باشد در حالی كه قوانین و مقررات آن برخلاف قوانین تورات است... یهودیت هیچگاه جامعه‌ای دموكراتیك نبوده است.»

یكی از مشغله‌های فكری كاهان،‌ رفتار سنگدلانه علیه یهودیان اروپا در زمان جنگ بود. شعار JDL «دوباره هرگز » بود كه به طور خاص به نسل‌كشی یهودیان اشاره می‌كرد. از دیدگاه كاهان، هر غیریهودی یك قاتل بالقوه نازی است. مادامی كه یك غیریهودی در مقابل یك یهودی زندگی می‌كند؛ احتمال یك نسل‌كشی دیگر وجود دارد.»

كاهان معتقد است كه معیار اخلاقی هر عملی باید این باشد كه «آیا برای یهودیان خوب است یا خیر؟» عدم تطابق با این اصل منجر به یك آشویتز جدید خواهد شد.

«رابرت فریدمن» نویسنده زندگینامه كاهان، بعضی از كارهای غیر عادی وی را به شخصیت نظامی این خاخام ربط می‌دهد. فریدمن با یادآوری اولین ملاقات خود با كاهان در «موزه هولوكاست بالقوه» در اورشلیم می‌نویسد: «در همان مواجهه اول، این فكر به ذهنم خطوركرد كه كاهان فردی گرفتار وسوسه‌های جنسی و خشونت است. وی مدام از همخوابگی مردان عرب با زنان یهودی سخن می‌گفت.» كاهان علناً، ‌عرب‌ها را «سگ» می‌نامید و حداقل یك بار گفت كه عرب‌ها را «مثل پاشیدن سم روی سوسك‌ها» از اسراییل ریشه‌كن می‌كند.

كاهان در سخنرانی‌های بسیاری و از جمله در كتابی با عنوان «آنها باید بروند» در سال 1980،‌ نقشه اش را برای اخراج اجباری و دسته‌جمعی (یا انتقال) اعراب فلسطین از سرزمین اسراییل ... «اسراییل بزرگ» (شامل كرانه غربی تحت اشغال اسراییل از سال 1967) ‌بیان كرد.

جهان بینی كاهان در اساسنامه جنبش كاچ كه وی بانی و رهبر آن بود منعكس شده است. این دیدگاه با توصیف برتری ‌طلبانه‌ای از یهود با عناوینی چون برتر، مقدس، برگزیده و خاص شروع می‌شود.

هدف اصلی جنبش كاچ، انتقال اعراب از تمام بخش‌های سرزمین اسراییل بزرگ است. حضور اعراب در اسراییل باعث دشمنی، آشوب و خونریزی و به مثابه یك بمب ساعتی است كه موجودیت صهیونیسم را تهدید می‌كند. بنابراین اعراب ساكن اسراییل باید به كشورهای عربی انتقال یابند.

كاهان و طرفدارانش قانونی را كه روابط جنسی یهودیان و غیر یهودیان را جرم قلمداد می‌كرد، تبلیغ می‌كردند. (ازدواج یهودیان با غیر یهودیان در اسراییل ممنوع بود) اما این قانون سطح وسیع‌تری از تماس‌ها را بین یهودیان و غیر یهودیان از جمله مدارس مختلط، مراكز اجتماعی، ‌سواحل و حتی همسایگی ممنوع كرده بود.

كاهان و پیروانش با وجود شباهت بین قانون پیشنهادی آنها و «قوانین نورمبرگ» هیتلر در سال 1935 كه آن هم روابط جنسی بین یهود و غیریهود را ممنوع كرده بود، به دردسر نیفتادند. همان طور كه كاهان و دیگر صهیونیست‌های تندرو دائماً بیان داشته اند، قوانین مذهب یهود آشكارا یهودیان را از ازدواج با غیر یهود منع می‌كند. به همین ترتیب كاهان هیچگاه از اشاره به آیین های مذهبی كتاب مقدس بهود برای پشتیبانی از پیام قاطع و سازش‌ ناپذیرانه خود فروگذار نكرد.

همانطور كه لین برنر، نویسنده یهودی آمریكایی اعتقاد داشت كاملاً حق با كاهان و طرفداران وی است كه اصرار دارند یهودیت یك مذهب قومی است.

حمایت از كاهان و JDL

تعداد كمی از رهبران جوامع یهودی آمریكا و اسراییل مایل به حمایت از كاهان در مجامع عمومی بودند و بسیاری از سازمان های یهودی آمریكا مانند «كمیته یهودیان آمریكا» و «كنگره یهودیان آمریكا» با احتیاط كاهان و JDL را رد می‌كردند. در همین حال و به رغم سوابق جنایی و لحن مستبدانه و متكبرانه، ‌كاهان و JDL با حمایت و پشتیبانی شگفت‌انگیزی از سوی یهودیان آمریكا روبرو بودند. تجار یهودی آمریكایی سالانه میلیون ها دلار به كاهان كمك مالی می كردند.

كاهان هنگام ایراد سخنرانی در جمعی از ثروتمندان پوتوماك مریلند در سال 1971 كه طی آن وی از آتش زدن یك خودرو با بمب تمجید كرد، حضار به شدت از سخنان وی استقبال كردند. جكی ماسون، ‌كمدین معروف آمریكایی به طور علنی از كاهان حمایت كرد و در اوایل سال 1972 در مراسمی برای جمع‌آوری پول برای JDL به هنرنمایی پرداخت . ماسون (مانند كاهان ملبس به لباس كشیشی) ‌می‌‌گوید: «اصول دموكراسی آن طور كه برای آمریكا كاربرد دارد، برای اسراییل نباید به كار رود.» هم‌چنین در مراسم شام دیگری جهت جمع‌آوری پول در سال 1986 در بوستون، بالغ بر 20 هزار دلار برای كاهان جمع‌آوری شد.

نمونه‌ای از مقبولیت اجتماعی كاهان نزد رجال سیاسی با نفوذ، دعوت سناتور هنری اسكوپ جكسون از كاهان برای ایستادن در كنار وی روی صحنه‌ای در نیویورك در سال 1972 است. این اتفاق مصادف با رقابت های انتخاباتی برای معرفی نامزد دمكرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری رخ داد. حامی برجسته دیگر JDL ماریوبیاگی، نماینده كنگره آمریكا بود كه نمایندگی بروكس در واشینگتون را نیز بر عهده داشت.

هفته نامه جوییش پرس كه یكی از نشریات مطرح جامعه یهودیان آمریكا بود (با تیراژ 130 تا 160 هزار نسخه) كاهان را به عنوان سردبیر و مفسر استخدام كرد كه این فرصتی برای نگارش مطالب متعصبانه و اغلب نادرست در اختیار كاهان قرار داد.

نیویورك‌تایمز - مهم‌ترین روزنامه آمریكا كه به یهودیان تعلق دارد - نیز با انتشار مقالات وی در صفحه پرخواننده «نظرات خوانندگان» به كاهان مقبولیت و مشروعیت بیشتری بخشید.

كتاب كاهان با نام «آنها باید بروند» و در آن خواستار اخراج گسترده اعراب فلسطین از سرزمین مادری‌شان شده بود، در سال 1980 توسط انتشارات گروست و دانلپ نیویورك منتشر شد.

مجلات، روزنامه‌ها و شبكه‌های تلویزیونی آمریكا هیچ‌گاه سرسوزنی از انتقادات و بی‌حرمتی‌هایی را كه نثار گروه‌های شبه‌نظامی غیریهودی از قبیل «كوكلس كلان» ، «آریایی» یا «قانون» می‌كردند، در مورد كاهان كه پیام‌ها و اهداف مشابهی را ترویج می‌كرد، روا نداشتند.

در اسراییل، كاهان از حمایت و حتی سرسپردگی متعصبانه بسیاری از یهودیان معمولی به ویژه یهودیان «سفاردیك» كشورهای عربی (كه هم اكنون اكثریت جمعیت اسراییل را تشكیل می‌دهند) برخوردار بود. یاییركولتر، روزنامه نگاری كه جریان بازدید كاهان از شهر آفولای اسراییل را در ژوییه 1985، همزمان با تنش میان اعراب و اسراییل، توصیف می‌كند، می‌نویسد: «چهره وی برای بحرانی كردن اوضاع و تحریك جوانان مو مجعد در خیابان‌ها كافی بود كه هر عرب را تهدیدی بالقوه برای جایگاه اجتماعی خود می‌دیدند. آنها در خیابان فریاد می‌زدند: «كاهان، ‌ناجی ما» آنها به اعراب داخل اسراییل و اعرابی كه برای كار به آفولا آمده بودند حمله می‌كردند و به اتومبیل‌های آنان سنگ پرتاب می‌كردند و مغازه ها را غارت می‌كردند . جمعیت مدام فریاد می‌زد: «درود بر كاهان ، مرگ بر اعراب» و هر كس را كه می‌دیدند چپاول می‌كردند...

هنگامی كه كاهان فریاد می‌زد: «تنها خواسته ما اخراج اعراب است. من می‌خواهم كه اعراب بروند پی‌كارشان!» میلیون‌ها تن از مردم جهان و اسراییل ظاهر غیرعادی وی را دیدند .

شهر به مثابه یك آتشفشان شده بود. جو شهر در اختیار كاهان بود و نفرت و ترس در آن» موج می زد. احساسات به غلیان آمده بود. اعراب دشمن بودند ... «میركاهان» نژاد پرستی كه از ایالات متحده به اسراییل آمده بود، آتشی به پا كرده بود.»

كاهان مرده است اما شعله‌های تعصب و كج‌اندیشی وی كه او به پاكرد هنوز روشن و فروزان است. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد یهودیان بیشتری در اسراییل از اتخاذ شدیدترین و وحشتناك‌ترین اقدامات علیه اعراب ساكن سرزمین‌های اشغالی از جمله نسل‌كشی و قتل عام كه آنها را مجبور به خروج از «اسراییل بزرگ» كند، حمایت می‌كنند یا حداقل با جدیت خواستار مد نظر قراردادن چنین اقداماتی هستند.

مروری بر جنایات صهیونیست‌ها

شبه نظامیان صهیونیست در طول سال‌های گذشته صدها اقدام غیر قانونی علیه «دشمنان» واقعی یا فرضی خود انجام داده‌اند از جمله خرابكاری، آزار و اذیت و تهدیدات تلفنی. در زیر شما با چند نمونه از این جنایات به طور مفصل تر آشنا خواهید شد. در بسیاری از موارد زیر نقش JDL به طور قطع و یقین اثبات شده اما در همه موارد نمی توان این گروه را دخیل دانست.

***در 26 ژانویه سال 1972 یك گروه JDL ، دفاتر آژانس مبادلات فرهنگی آمریكا و شوروی در نیویورك را بمب‌گذاری كردند كه در آن یك منشی 27 ساله (كه اتفاقاً یهودی بود) كشته شد و 13 نفر نیز زخمی شدند. یكی از عاملان این بمب‌گذاری به نام شلدون سیگل به پلیس گفت كه وی بمب را ساخته است. وی نام دیگر عاملان جنایت را نیز فاش كرد. چند سال بعد، كاهان اقرار كرد كه JDL مسئول این جنایت بوده است. با وجود این، ‌پرونده JDL در این حادثه در نهایت به دلایل فنی مختومه اعلام شد.

***در ماه می 1972، ده تبهكار وابسته به JDL وارد كنسولگری اتریش در واشینگتون شدند و كارل گروبر، ‌سفیر اتریش در آمریكا و دربان ساختمان را مضروب كردند.

***در ماه می 1974، اعضای JDL با یك لوله فلزی به یكی از فعالان جامعه اعراب آمریكا كه دكتر محمد مهدی نام داشت؛ ‌حمله‌ور شدند كه منجر به شكستگی استخوان كمر وی شد. یك سال طول كشید تا پلیس فردی را بازداشت كرد كه وی در تلویزیون ظاهر شد و با افتخار از عمل خود یاد كرد. اندكی بعد، دفاتر دكتر مهدی در مانهاتان و در اثر حریق های عمدی تقریباً به طور كامل ویران شدند.

***در 21 فوریه 1975 ، یك دادگاه فدرال كاهان را به دلیل نقض اصول آزادی تعلیقی در دوران محكومیت و ساخت بمب آتش‌زا در سال 1971، مجرم و گناهكار شناخت .

وی از ساخت بمب، دینامیت یا دیگر تسلیحات و اقدامات خشونت‌آمیز منع شده بود. قاضی با استناد به نامه‌ای كه كاهان در آن از طرفداران خود خواسته بود تا دیپلمات‌های عرب و روس را ترور كنند، وی را به یك سال زندان محكوم كرد. كاهان 8 ماه از این محكومیت را در خانه‌ای در جاده مانهاتان سپری كرد و مجاز بود تا هر روز برای صرف غذا به رستوران‌های «كوشر» برود. وی از این دوران حبس برای اداره و اجرای امور تجاری JDL استفاده كرد.

***در سال 1975 ،‌دیوید كامایكو، یك عضو 21 ساله JDL ،‌یك بالگرد غیرنظامی را در نیویورك ربود و در ازاء آن با هدف خرید اسلحه برای JDL دو میلیون دلار پول درخواست كرد. وی پیش از دستیگری ، خلبان را هدف قرار داد.

***در سال 1978 ژوزف شاكتر، رهبر JDL در كانادا، ‌منزل دونالد آندروز فعال راستگرا را بمب‌گذاری كرد.

***در 11 آوریل 1982، آلن گودمن با یك اسلحه خودكار به طرف مسجدی در اورشلیم آتش گشود كه دو فلسطینی كشته شدند. وی بعد از ورود به مسجد دوباره اقدام به تیراندازی كرد كه چند نفر دیگر مجروح شدند. گودمن كه اهل بالتیمور ایالت مریلند بود، ‌آموزش های شبه نظامی را در اردوگاه جِدِل متعلق به JDL در نیویورك فرا گرفته بود. كاهان در مصاحبه‌ای پیرامون این جنایت گفت : «او هیچ كار اشتباهی انجام نداد. كار او كاملاً صحیح بود.»

***در سال 1987، سه عضو JDL به خاطر دخالت در حداقل شش رشته حملات بمب‌گذاری در نیویورك بین سال‌های 1984 تا 1987 بازداشت شدند. متهمان جی‌كوهن، شارون كاتز و ویكتور وانسیر رییس JDL در نیویورك بودند. وی بعد از اقرار به نقش خود در این بمب‌گذاری در اكتبر 1987 به ده سال زندان محكوم شد. موری یانگ دیگر عضو JDL نیز به 5 سال زندان محكوم شد.

***مسؤولان FBI معتقدند كه JDL پشت پرده انفجار بمب در اواسط اوت 1985 قرار دارد كه طی آن شریم سوبزوكف در پترسون ایالت نیوجرسی به قتل رسید. همچنین پلیس این گروه را مسئول حمله‌ای مشابه در اوایل سپتامبر 1985 می‌داند كه علیه المارس اسپروجیس در برنت وود ایالت نیویورك صورت گرفت . هر دو به ناحق متهم به ارتكاب جنایات جنگی بودند.

***در ژانویه 1991، كورت هابر كه در روزنامه‌ها به عنوان بازمانده نسل‌كشی یهودیان معرفی شده بود؛ متهم به تهدید كمیته ضد تبعیض نژادی اعراب آمریكا شد.

قتل آلكس اوده

شاید مهم‌ترین جنایت JDL كه در سطح وسیع انتشار یافت قتل آلكس اوده، مدیر منطقه‌ای كمیته ضد تبعیض نژادی اعراب آمریكا در مناطق ساحلی غربی در 11 اكتبر 1985 بود. اوده هنگام ورود به دفتر كار خود در سانتاآنای كالیفرنیای شمالی با انفجار بمب به قتل رسید.

یك مسئول FBI درسال 1985 اعلام كرد كه JDL مسئول قتل اوده و حداقل دو حادثه تروریستی دیگر در ساحل شرقی است. لین بونز یكی از مسئولان FBI گفت: «ما JDL را عامل این سه بمب‌گذاری می‌دانیم.» همچنین گزارش دیگری از سوی FBI در جولای 1986 بیان كرد: « كه عوامل JDL مسئول قتل اوده هستند.

دادستان های فدرال آمریكا در سال 1988 سه عضو JDL را در قتل اوده مجرم شناختند. این افراد كه متولد آمریكا بودند اما برای فرار از مجازات به اسراییل گریخته بودند كیت فوكس، اندی گرین و رابرت مانینگ نام داشتند.

مسئولان پلیس لس آنجلس و نیویورك از رابرت مانینگ كه یك فعال مهم JDL است به عنوان مظنون به دخالت در چهار بمب‌گذاری سیاسی در سال 1985 نام برده‌اند كه قتل اوده از جمله آنهاست.

به گفته مسئولان، ‌وی دارای پیشینه ای 20 ساله در فعالیت‌های خشونت‌آمیز است كه حتی تهدید تهیه كنندگان یك برنامه تلویزیونی را نیز در بر می‌گیرد.

مانینگ بعد از پیوستن به شعبه JDL در كالیفرنیای جنوبی در سال 1971، به سرعت به عنوان یك مبارز سرسخت خیابانی به شهرت رسید. ایرو رابین، رییس JDL درباره او چنین می گوید: «او مردی قوی است. من مبارزه او را دیده ام. ما با نازی‌ها و اعراب در كوچه و خیابان نزاع داریم. او فردی واقعاً فعال است.»

یك دادستان فدرال هنگام قرائت حكم دادگاه در سال 1988 گفت: «معلوم شده است كه به رغم ادعای مانینگ كه گفته اعمال وی در جهت حمایت از یهودیان بوده است، در بسیاری از موارد او در محل اقامت اعراب مواد منفجره كار گذاشته یا به طرف آنها پرتاب كرده است.»

آژانس فدرال در نوامبر 1978 دولت اسراییل را به جلوگیری از تحقیق FBI در مسأله قتل اوده متهم كرد.

خود مانینگ نیز تلاش كرد به بهانه بیماری قلبی و خوردن 20 قرص خواب و این ادعا كه وی یك یهودی معتقد و متعصب بوده و محاكمه او اشتباه بوده است، از استرداد خود به آمریكا بگریزد. به رغم همه این موارد، ‌وی سرانجام در جولای 1993 به ایالات متحده مسترد شد.

تأیید رسمی ارتكاب اقدامات تروریستی از سوی JDL

دفتر تحقیقات فدرال وزارت دادگستری آمریكا مكرراً از JDL به عنوان یك سازمان تبهكار و تروریستی نام برده است. گزارش منتشره توسط مركز تحقیق و تحلیل تروریسم FBI تصریح می‌كند: «در پژوهش‌هایی كه FBI از سال 1981 به بعد انجام داد، مسئولیت 18 حادثه تروریستی متوجه یهودیانی شده است كه در پی انتشار بی‌عدالتی‌هایی بوده‌اند كه در گذشته و حال در حق یهودیان روا شده است. در حالی كه بعضی از این حملات به گروه‌هایی نظیر مدافعان یهود، ‌شبكه زیرزمینی متحد یهود و اقدام مستقیم یهود نسبت داده شده، 15 مورد از آنها منتسب به JDL است كه مشهورترین این گروه‌ها می‌باشد.»

FBI هم چنین در سال 1985، JDL را به عنوان دومین گروه فعال تروریستی در آمریكا برشمرد (تروریست‌های پرتوریكویی اولین گروه فعال بودند). FBI ، JDL را مسئول 37 حمله تروریستی از سال 1977 تا 1984 دانست.

دو سال بعد FBI اعلام كرد كه گروه‌های یهودی تندرو از سال 1981 تا 1984، 24 حمله تروریستی انجام داده اند كه 17 مورد آن توسط JDL صورت گرفته است.

وزارت انرژی آمریكا نیز در سال 1986 طی گزارشی ویژگی‌های JDL را برشمرد.

JDL طی بیش از یك دهه، یكی از فعال‌ترین گروه‌های تروریستی ایالات متحده بوده است. گرچه این سازمان خود را یك گروه فعال سیاسی می‌داند كه به بیان مصایب یهودیان شوروی پرداخته و در اكثر موارد از منافع یهود و یهودیت حمایت كرده است، با این حال FBI از دیرباز آن را به عنوان یك سازمان تروریستی طبقه‌بندی كرده است.

هدف اصلی JDL وارونه جلوه دادن داستان واهی كشتار یهودیان است. این ستیزه‌طلبی به خصومت ضد شوروی كه برای ایجاد تنش‌های جدید در روابط آمریكا و شوروی طراحی شده بود نیز دامن زد.

با وجود این JDL به اعراب، ‌ایرانیان ، عراقی‌ها، مصریان، فلسطینی‌ها، لبنانی‌ها، فرانسویان و آلمانی ها در آمریكا حمله كرده است. ]برای نمونه[ در سال 1978، دیپلمات های مصری مورد هدف قرار گرفتند. ... دفاتر این اتحادیه در فرانسه،‌ انگلیس، ایتالیا و اسراییل نیز دست به حملاتی زده است.

در سالیان اخیر گزارش‌های رسمی درباره اقدامات این اتحادیه كماكان ادامه داشته است.

JDL استراتژی دوگانه ای مشتمل بر نافرمانی مدنی و اعتراضات صلح‌آمیز تا تروریسم فراقانونی را دنبال كرده است. بمب‌گذاری تاكتیك مورد علاقه JDL بود و 78 درصد از كل حملات آن را شامل می‌شد. تیراندازی با 16 درصد در مقام بعدی قرار دارد و در ادامه می‌توان به ایجاد حریق، خرابكاری و آدم‌ربایی هر كدام با یك درصد اشاره كرد.

از سال 1968، در حملات JDL هفت نفر كشته و حداقل 22 نفر زخمی شده اند. 62 درصد از حملات JDL علیه اموال مردم، 30 درصد علیه تجار، 4 درصد علیه موسسات دانشگاهی و دانشگاهیان و 2 درصد علیه اهداف مذهبی صورت گرفته است. معمولاً فردی ناشناس طی تماس تلفنی مسئولیت اقدامات تروریستی از سوی JDL یا یكی از شاخه های فرعی این گروه را به عهده می گرفت اما تنها یك روز بعد سخنگوی JDL دخالت این گروه را تكذیب می‌كرد.

اگرچه در گذشته JDL از فعال‌ترین تشكل‌های تروریستی آمریكا بوده، اما به نظر می‌رسد تهدید ناشی از آن عمدتاً نمادین باشد. با وجود این، حوادث اخیر نشان می‌دهد كه این دیدگاه نیاز به بازنگری دارد. افزایش تروریسم نظامی یهودی نه تنها نشانی از افزایش خشونت است، بلكه نشانی از تغییر شگرف در الگوهای حمله و تاكتیك‌های JDL به شمار می‌رود.

نوشته شده در چهارشنبه 21 دی 1384 و ساعت 01:01 ق.ظ توسط : آرش احمدی

» تجدید نظر طلبان ... تجدیدنظرطلبی ,

: سه شنبه 13 دی 1384 :

العربیه در دام دروغ سیزده!

مقدمه:

از اول آوریل تا سیزده فروردین:

رسانه های غربی در اول آوریل:

از خم شدن برج میلاد تا سمندی از جنس طلا!

شبکه العربیه و اشتباه فاحش آن:

سید حسین زرهانی

بهترین تیکه کل مناظره ها... دول الخلیج العربیة

هولوكاست چيست؟

اشاره

* مقدمه

کودکی من؛ تماشای تصاویر احساس‌برانگیز

یک پرسش بی‌پاسخ

سه گواه مشهور بر دروغین بودن ماجرای هولوکاست

دلیل‌های دروغین

پنج میلیون قربانی اتاق گاز!

هولوکاست؛ یک حیله جنگی!

اعلام انزجار و محکومیت جهانی قرآن سوزی در امریکا

کینه دیرینه سعودی‌‌‌ها سر باز کرده است، آل‌سعود را فربه‌تر نکنیم

شیعیان یمن

تاکنون

اکنون

وضعیت شیعیان

اعتقادات

حکومت یمن

درگیری‌های دولت و شیعیان

از قیام الحوثی تا مرگ وی

جنگ دوم ارتش یمن

فشارها و کشتار پس از جنگ دوم^[۲]

جنگ سوم^[۲]

جنگ چهارم^[۲]

جنگ پنجم^[۲]

توافقنامه دوحه^[۲]

جنگ ششم(عملیات زمین سوخته)

افشاي سخنان ضد ايراني وزير خارجه عربستان در اجلاس استانبول

تأکید نمایندگان مجلس کویت برای جلوگیری از پخش این سریال

تهدید به مرگ کارگردان راین سریال ضد شیعی

بازتاب ساخت فیلم کویتی ضد شیعه در خبرگزاری فرانسه

فشار دولت وهابي عربستان براي پخش فيلم ضد شيعه

العربیه در دام دروغ سیزده!

مقدمه:

از اول آوریل تا سیزده فروردین:

رسانه های غربی در اول آوریل:

از خم شدن برج میلاد تا سمندی از جنس طلا!

شبکه العربیه و اشتباه فاحش آن:

سید حسین زرهانی

بهترین تیکه کل مناظره ها... دول الخلیج العربیة

هولوكاست چيست؟

اشاره

* مقدمه

کودکی من؛ تماشای تصاویر احساس‌برانگیز

یک پرسش بی‌پاسخ

سه گواه مشهور بر دروغین بودن ماجرای هولوکاست

دلیل‌های دروغین

پنج میلیون قربانی اتاق گاز!

هولوکاست؛ یک حیله جنگی!

اعلام انزجار و محکومیت جهانی قرآن سوزی در امریکا

کینه دیرینه سعودی‌‌‌ها سر باز کرده است، آل‌سعود را فربه‌تر نکنیم

شیعیان یمن

تاکنون

اکنون

وضعیت شیعیان

اعتقادات

حکومت یمن

درگیری‌های دولت و شیعیان

از قیام الحوثی تا مرگ وی

جنگ دوم ارتش یمن

فشارها و کشتار پس از جنگ دوم[۲]

جنگ سوم[۲]

جنگ چهارم[۲]

جنگ پنجم[۲]

توافقنامه دوحه[۲]

جنگ ششم(عملیات زمین سوخته)

افشاي سخنان ضد ايراني وزير خارجه عربستان در اجلاس استانبول

تأکید نمایندگان مجلس کویت برای جلوگیری از پخش این سریال

تهدید به مرگ کارگردان راین سریال ضد شیعی

بازتاب ساخت فیلم کویتی ضد شیعه در خبرگزاری فرانسه

فشار دولت وهابي عربستان براي پخش فيلم ضد شيعه

فشارها و کشتار پس از جنگ دوم^[۲]

جنگ سوم^[۲]

جنگ چهارم^[۲]

جنگ پنجم^[۲]

توافقنامه دوحه^[۲]